قسمتی از متن پژوهش تاثیرآموزش کیفیت زندگی درمانی بر تکانشوري و رضايت از زندگی مردان متأهل
چکیده:
هدف این پژوهش اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر کیفیت زندگی بر تکانشوري و رضايت از زندگی ، مردان متأهل بود. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پژوهشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و آزمایش با دوره پیگیری انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مردان متأهل در بازه زمانی خرداد تا آبان در سال 1395، تشکیل میدادند و تعداد 30 نفر به شیوهی نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) گمارده شدند و گروه آزمایش در 9 جلسه به مدت یک ساعت و نیم تحت آموزش گروهدرمانی مبتنی بر کیفیت زندگی قرار گرفتند، درصورتیکه گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. در مرحله پیشآزمون و پسآزمون هر دو گروه پرسشنامه 30 سوالی تکانشگری بارت و همکاران (1995) و پرسشنامه 5 سوالی رضایت از زندگی داینر، آمونز، لارسن و گریفین (1985) را تکمیل نمودند ، اطلاعات جمعآوریشده با استفاده از نرمافزار 21-spss، در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس بیانگر این بود که گروهدرمانی مبتنی بر کیفیت زندگی بر کاهش تکانشوري و افزایش رضايت از زندگی زندگی مردان متأهل اثرگذار است. (05/0p>).
واژگان کلیدی: کیفیت زندگی، تکانشوري ، رضايت از زندگی ، مردان متأهل.
امانی، ا. (1393). اثربخشی آموزش رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی به شیوه گروهی بر غنی سازی صمیمیت در روابط زناشویی، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه روزانه کردستان
جهان دوست، لیلا. (1393). بررسی رابطه سبک های دلبستگی و رضایت از زندگی با بخشودگی در زوجین شهر شیراز. دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
ضابط، م (1393). اثربخشی رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی و رایحهدرمانی با اسانس اسطوخودوس بر عواطف و سلامت روان زنان سالمند، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه رازی
غلامی، آ. (1388). بررسی رابطه ی بین حمایت اجتماعی و احساس تنهایی با رضایت از زندگی سالمندان زن و مرد ساکن سرای سالمندان شهر اهواز، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز.
فریش، م.(2006). رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی ترجمهی خمسهای (1389). تهران: انتشارات ارجمند.
کارلسون، ریچارد (1380). زندگی شادمانه. ترجمه پرویز شریفی درامدی، تهران، انتشارات روانسنجی
کاویانپور، ف. و یزدخواستی، ف. (1390). اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی (بازداری پاسخ) بر توجه و تکانشگری کودکان پیش دبستانی دارای اختلال هماهنگی رشد: پژوهش مورد-منفرد، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته روانشناسی کودکان استثنائی، دانشگاه اصفهان؛ دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
میرداماد، م. (1394). بررسی پذیرش اجتماعی ویژگیهای شخصیتی در بین دانشجویان رشتههای برق و مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر. دانشگاه آزاد ابهر
Akbari J, Aghamohamadian H, Ghanbari Hashem Abadi B. Efficacy of cognitive behavioral and pharmacological treatments in anxiety and impulsivity in men with borderline personality disorder. Fundamentals of Mental Health 2008; 10 (4): 317- 323. [Persian]
Alahbakhshian M, Jafarpour Alavi M, Parvizi S, Haghani H. A Survey on elationship between spiritual wellbeing.
Bourne,P.A.Morris,C. Eldemire-Shearer,D.(2010).”Re-testing theories on the correlations of health status, life satisfaction and happiness”.North American Journal of Medical Sciences, ,2,7,311-319
Dawe S, Gullo MJ, Loxton NJ. Impulsivity and adolescent substance use: Rashly dismissed as ‘‘all-bad’’? J Exp Criminol 2012; 32(4): 1507–1518.
Frisch MB. (2006). Quality of life therapy: applying a life satisfaction approach to positive psychology and cognitive therapy. Wiley and Sons, Hoboken, NJ.
Frish, M, B. (2006). Quality of life therapy New Jersey: John Wiley & Sons.
Madden, G. J., & Bickel, W. K. (2010). Impulsivity: The behavioral and neurological science of discounting. American Psychological Association.
McCown, W. G., Johnson, J. L., & Shure, M. B. The impulsive client: Theory, research and treatment. New York: American Psychological Association; 1994.
Oishi, S. (2006). The concept of life satisfaction across cultures: An IRT analysis. Journal of
Resarch in Personality, 40, 411-423.
Richards JB, Mitchell SH, de Wit H, Seiden LS. Determination of discount functions in rats with an adjustingamount procedure. Journal of the Experimental Analysis Behavior 1997; 67: 353-366.
Sanjuan P, Ruiz A, Perez A. (2011). Life satisfaction andpositive adjustment as predicators of emotional distress in mrnwith coronery heart disaeses. J Happy Study: 314-326.
Sin, N. Lyubomirsky, S. (2009). Enhancing well-being and alleviating depressive symptom with positive psychology intervention: A practice friendly metaanalysis. Journal of Clinical Psychology, 65 (3). 467-487.
Slade M. (2010). Mental illness and wellbeing: the Central importance and positive psychology and recovery approaches. Heal Serv Res; (10): 26.
Valois, R.F., Zulling, K.J., Huebner, E.S., & Drane, J.W. (2013). Physical activity behaviours and perceived life satisfaction among public high school adolescents. Journal of school Health.Vol.74, No.2.
Wimberly D. (2010). Quality of life trends in the southern black belt, 1980- 2008: A research note. Journal of Rural Social Sciences, 25: 103-118.
Yao G, Wu C. Yang C. (2008). Examining the content validity of the WHOQOL-BREF from respondents’ perspective by quantitative methods. Social Science a nd Medicine, 85: 483-498.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.