دریافت پایان نامه بررسی میزان تاثیر والدین در تحصیل فرزندان

قسمتی از متن پایان نامه نقش والدین در تحصیل فرزندان

مقدمه:

منظور از اختلالات شخصيت، الگوهايي از رفتار غير انطباقي است. به‌طوری‌که هنگامي ویژگی‌های شخصيت چنان انعطاف‌ناپذیر و غير انطباقي شوند كه كاركرد فرد را به ميزان چشمگيري مختل كنند، در اين صورت به اختلال‌های شخصيت تبدل می‌شوند. اختلالات شخصيت درواقع شیوه‌های نامناسب براي حل مسئله و كنار آمدن با فشار رواني هستند كه اغلب در اوايل نوجواني بروز می‌کنند و در سراسر بزرگسالی ادامه می‌یابند. افراد مبتلابه اختلالات شخصيت معمولاً ناراحتي يا اضطرابي احساس نمی‌کنند، انگيزشي براي تغيير رفتار خود نشان نمی‌دهند و برخلاف افراد اسكيزوفرنيايي تماس خود را با واقعيت از دست نمی‌دهند و نابساماني چشمگيري در رفتارشان مشاهده نمی‌شود. در III DSM از 12 نوع اختلالات شخصيت یادشده است كه يكي از آن‌ها اختلال شخصيت ضداجتماعی است كه در اين پژوهش موردبررسی قرار خواهد گرفت. افرادي كه به اختلال شخصيت ضداجتماعی مبتلا هستند فاقد حس مسئوليت و درك اخلاقي هستند و توجهي به ديگران ندارند.

رفتار آن‌ها کم‌وبیش زير سلطه نيازهاي خود آنان است و به‌عبارت‌دیگر آن‌ها فاقد وجدان هستند. اختلال شخصيت ضداجتماعی الگوي رفتاري خاصي است مشخص با شرارت، اعمال ضداجتماعی، جنايي كه در كودكي و اوايل نوجواني شروع می‌شود و منجر به اختلالات شديد در خيلي از زمینه‌های زندگي مثل روابط خانوادگي، تحصيل، شغل، خدمت سربازي و ازدواج می‌گردد. علائم اساسي اين اختلال عبارت‌اند از: بی‌قراری، ميدان توجه كوچك، نزاع‌های مكرر كه اغلب منجر به درگيري با افراد ديگر می‌شود، سابقه تحصيلي خراب، فرار از منزل، سابقه شغلي ناموفق، درگيري با پليس، دروغ‌گویی، هرزگي، بی‌مبالاتی در رفتار جنسي، هم‌جنس‌خواهی، عدم احساس گناه، فقدان محبت، اضطراب، عدم وجود شرم و حيا و غيره. شيوع اختلال شخصيت ضداجتماعی ميان نوجوانان بسيار ديده می‌شود. زيرا دوره نوجواني مرحله حساسي از رشد يك انسان است و دوره نوجواني در ميان دوران رشد انسان، يكي از حقايق قطعي و غیرقابل سؤال می‌باشد.

همان‌طور كه در هر دوره جبر تاريخ جوي به وجود می‌آورد كه باعث ظهور بعضي افراد می‌گردد، حوادث فرهنگي و اجتماعي نيز نوجواني را به‌عنوان يك مرحله قطعي و مشخص در رشد انسان به وجود آورده است كه زمینه‌ای است براي مطالعات وسيع.

نتيجه‌گيري:

با محاسبه ميانگين گروه نوجوانان والد دار كه 73/8 بوده است و ميانگين گروه نوجواني بدون والد كه 15/7 بوده است و سپس با محاسبه انحراف استاندارد گروه نوجوان والد دار كه 13/24 شده است و گروه نوجوانان بدون والد كه 06/2 شده است و جايگزين کردن اين مقادير در فرمول t استيودنت، عدد 49/1 به دست آمد. كه در مقايسه با t جدول در سطح 05/0 و درجه آزادي بی‌نهایت، مقدار t محاسبه‌شده کوچک‌تر از t جدول (96/1) شد كه اين نشان می‌دهد كه فرضيه ما در اين پژوهش رد شده است. يعني تفاوت معنی‌داری ميان میانگین‌های دو گروه وجود ندارد.