قسمتی از متن ترجمه مقاله راهبرد، تعلیم و عملکرد مناسب
چکیده
اکنون چندین سال است که موضوع اهمیت تعدیل منابع انسانی برای صنعت توریسم (بطور کلی) و برای شرکت های هتلداری (بطور اختصاصی) مورد توجه محققان قرار گرفته است. ما در این مقاله به بررسی سیاست تعلیم در هتل ها می پردازیم. هدف ما این است که بفهمیم جهت گیری استراتژیکی آنها تا چه حد بر روی موارد روبرو تأثیر می گذارد: 1)سرمایه گذاری شرکت ها بر روی تعلیم؛ 2)آماده سازی طرح های رسمی؛ و 3)نوع تعلیمی که ارائه میشود. در واقع ما میخواهیم مشخص سازیم که آیا این ارتباط بین تعلیم و استراتژی، بر روی عملکرد هتل تأثیرگذار است یا نه. ما با در نظر داشتن این هدف، تلاش میکنیم که بفهمیم آیا تأثیر تعلیم بر روی نتایج تجاری بصورت مستقیم است یا اینکه این تأثیر از طریق تعدادی از متغیرهای واسطه مانند رضایت مشتری یا تغییر در رفتار کارمندان (تأثیر غیرمستقیم) اعمال میگردد. ما تحلیل جامعی را از مقالات موجود انجام دادیم تا تحقیقات مهم و اصلی در این زمینه را شناسایی کنیم و فرضیه هایی را برای آزمایش کردن معرفی کنیم. نمونه استفاده شده در مقاله حاضر از شرکت های اسپانیایی تشکیل شده است و برای تحلیل آن از روش کمترین توان های دوم جزئی (PLS) استفاده کرده ایم. نتایج نشان داد که توسعه یک سیاست تعلیم با هدف توسعه سرمایه انسانی در هتل ها با پیروی از یک استراتژی تمایز، منجر به بهبود مستقیم و غیرمستقیم نتایج تجاری میگردد و در عین حال بر سرمایه گذاری و همچنین رسمیت در فعالیت های تعلیم تأثیر می گذارد.
کلمات کلیدی: تعلیم، استراتژی، عملکرد، صنعت هتلداری، اسپانیا
بخشی از مقدمه
سیاست تعلیم در مطالعات مدیریت منابع انسانی در صنعت هتلداری همیشه مورد توجه خاصی قرار گرفته است (بیوک و موتو 1997؛ کونراد و همکارانش 1994؛ راهل و اسویردلو 1999؛ ترِیسی و ناتان 2002؛ واشینگتن و همکارانش 2003). همانطور که در بخش «مروری بر تحقیقات پیشین» پژوهش سینگ و همکارانش (2007) دیده میشود، اهمیت تعلیم مهمان نوازی به کارمندان بخوبی شناخته شده است. شرکت ها دوست دارند که سرمایه گذاری که بر روی تعلیم کارمندان خود می کنند منجر به بهبود عملکرد سازمان گردد چون مطالعات تجربی زیادی وجود یک رابطه منفی بین سیاست تعلیم و نتایج عملکردی را اثبات کرده اند (آراگون-سانچز و همکارانش 2003؛ بیرلی و وِست هِد 1990؛ گِبری گیورگیس و کارستِن 2007؛ نگو و همکارانش 1998؛ شاو و همکارانش 1998؛ ویلی 1991؛ رایت و همکارانش 1999)؛ بنابراین باید این مسئله را مورد تحلیل قرار دهیم که آیا سرمایه گذاری بر روی تعلیم بر روی اثربخشی سازمانی تأثیرگذار است یا نه. در واقع ما به همین دلیل تحقیق حاضر را انجام دادیم؛ هدف این تحقیق این است که شواهد تجربی در مورد رابطه بین استراتژی، تعلیم و عملکرد سازمانی را فراهم سازد.
ما در تحقیق حاضر دو هدف ضروری را دنبال میکنیم: (1) معرفی یک رویکرد تصادفی برای مدیریت منابع انسانی و تأثیر آن بر روی عملکرد شرکتهای هتلداری (که این کمکی به مقالات موجود است)؛ و (2) استفاده از نتایج بدست آمده برای کمک به مدیران در جهت شناسایی جنبه هایی از سیاست تعلیم که برای گرفتن بازده مناسب از سرمایه گذاری انجام شده بر روی سرمایه انسانی هتل، ضروری هستند.
Abstract
The importance of human resource qualification for the tourism industry in general and for hotel firms in particular has been a recurrent theme for several years now. The present paper deals with training policy in hotels and has as its aim to know the extent to which their strategic orientation influences: (1) the investment that firms make in training; (2) the preparation of formal plans; and (3) the type of training developed. It is also our intention to check whether this strategy-training link has an impact on hotel performance. With that aim in mind, an attempt will be made to see whether the effect of training on business results is direct or materializes through a number of intermediate variables such as client satisfaction or changes in the behavior of employees (indirect effect). A comprehensive analysis of the literature was conducted to identify the main research and establishing the hypotheses to be tested. Our paper used a sample of Spanish companies with the partial least squares (PLS) method being applied for the analysis. The results show that the development of a training policy oriented to human capital development in the case of hotels following a differentiation strategy leads to improved business results both directly and indirectly, while simultaneously influencing investment as well as formality in training activities.
Keywords
Training, Strategy, Performance, Hotel industry, Spain
- چکیده
- کلمات کلیدی
- 1. مقدمه
- 2. مروری بر تحقیقات پیشین: تعلیم، استراتژی تجاری، و عملکرد سازمانی
- 2.1 دیدگاه هایی درباره تعلیم
- 2.2 تعلیم و استراتژی: رویکرد تصادفی
- 2.3 تعلیم و عملکرد
- 3. روش شناسی
- 3.1 نمونه و جمع آوری داده
- 3.1.1 صنعت هتلداری در منطقه والنسیان اوتانموس
- 3.2 جمع آوری داده
- 3.1 نمونه و جمع آوری داده
- 4. سنجش متغیرها
- 5. متغیرهای کنترل
- 6. بحث و نتایج تحلیل داده
- 6.1 استراتژی تمایز و TDHC
- 6.2 TDHC، نتایج منابع انسانی، رضایت مشتری، و عملکرد
- 6.3 استراتژی تمایز، سرمایه گذاری بر روی تعلیم، و TDHC
- 6.4 استراتژی تمایز، تعلیم رسمی، و TDHC
- 6.5 نتایج منابع انسانی، رضایت مشتری، و عملکرد
- 6.6 نیازها، اهداف، ارزیابی، و TDHC
- 7. نتیجه گیری ها، محدودیت ها، و پیشنهاداتی برای مطالعات آینده
- 7.1 مفاهیم مدیریتی
- 7.2 محدودیت ها
- Abstract
- Keywords
- 1. Introduction
- 2. Literature review: training, business strategy, and organizational performance
- 2.1. Perspectives about training
- 2.2. Training and strategy: contingent approach
- 2.3. Training and performance
- 3. Methodology
- 3.1. Sample and data collection
- 3.1.1. The hotel industry in the Valencian Autonomous Region
- 3.2. Data collection
- 3.1. Sample and data collection
- 4. Measurement of variables
- 5. Control variables
- 6. Data analysis results and discussion
- 6.1. Differentiation strategy and TDHC
- 6.2. TDHC, HR Outcomes, Customer Satisfaction, and Performance
- 6.3. Differentiation strategy, investment in training, and TDHC
- 6.4. Differentiation strategy, formal training, and TDHC
- 6.5. HR Outcomes, Customer Satisfaction, and Performance
- 6.6. Needs, objectives, evaluation, and TDHC
- 7. Conclusions, limitations, and future directions
- 7.1. Managerial implications
- 7.2. Limitations
- Appendix A. Questionnaire
- References
نتیجه گیری ها، محدودیت ها، و پیشنهاداتی برای مطالعات آینده
بعضی از مؤلفان نقش منابع انسانی بعنوان یک عامل مهم در رضایت مشتری، کیفیت خدمات، و عملکرد سازمانی را مورد بررسی قرار میدهند (لی-راس و جانز 1997؛ لوسکوت و همکارانش 2001؛ نیکسون و همکارانش 2002). مطالعه حاضر شواهد واقعی را برای نقش برجسته منابع انسانی (و مدیریت منابع انسانی) در سودآوری شرکت های صنعت هتلداری فراهم می سازد.
ما همچنین تصمیم گرفتیم که از رویکرد تصادفی استفاده کنیم چون نیاز به همسوسازی رویکردها با منابع انسانی و استراتژی تجاری در سازمان های خدمات، بخاطر نقشی که کارمندان (و خصوصاً کارمندانی که تعامل مستقیمی با مشتریان دارند) در تعیین کیفیت خدمات دارند دو چندان بحرانی میگردد (کِلیهِر و پِرِت 2001). بنابراین تأیید شده است که نوع استراتژی اتخاذ شده توسط هتل ها بر توسعه سیاست تعلیم تأثیری ندارد. این نتیجه، نتایج بدست آمده توسط هوک (1999) برای صنعت هتلداری را تأیید میکند که باعث میشود او نتیجه گیری کند که رابطه بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد سازمانی به استراتژی تجاری اتخاذ شده توسط هتل بستگی دارد، و همچنین اینکه هتل ها با تمرکز بر کیفیت در استراتژی تجاری خود از رویکردهای مدیریت منابع انسانی استفاده میکنند، عملکرد بهتری نسبت به هتل هایی دارند که این رویکردها را اتخاذ نمی کنند. تحقیق در مورد بخش های دیگر نیز نتایجی را نشان داده است که با نتایج مقاله حاضر منطبق هستند. مثال هایی از این قبیل را میتوان در مطالعات آرتور (1992)، پک (1994)، دلری و داتی (1996)، بلاک و لینچ (2001)، آسترمن (1995)، آراگون-سانچز و همکارانش (2003)، و کروس و همکارانش (2004) پیدا کرد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.