دریافت مقاله زرتشت

قسمتی از متن مقاله دین زرتشت

کتابی که امروزه به عنوان کتاب دینی زرتشتیان با نام «اوستا» در دنیا مشهور است، مجموعه‌ایست از سرودهای آسمانی اشو زرتشت، نمازها، سرودهای حماسی، مراسم و آداب دینی، اما تنها آن قسمت از اوستا که به «گاثاها» مشهور است، پیام آسمانی و از سرودهای اشو زرتشت می‌باشد، و هرگاه به دیانت زرتشتی در دوران اولیه اشاره شود، هرگونه برداشتی جز از گات‌ها از اشو زرتشت نیست، بلکه منسوب به وی است.
کتاب اوستا تنها کتابی است به زبان اوستایی که ما را از فرهنگ و باور و اندیشه نیاکانمان آگاه می‌سازد. بسیاری از این باورها و اندیشه‌ها به نگهداری سینه به سینه در گذر زمان سبب بوجود آمدن کتاب‌های دیگر از جمله بندمش، دینکر، خدای نامک و … گردید که شادروان فردوسی طوسی با الهام از آنها بخصوص خدای نامک توانست شاهنامه را به نظم درآورد و تاریخ و فرهنگ و زبان ایران را زنده کند. بنابراین وظیفه هر ایرانی میهن‌پرستی است که از تمدن و فرهنگ نیاکانش آگاهی داشته و با افزودن به آگاهی‌های خود این پرچم پرافتخار را همیشه برافراشته دارد.
درود بر فروهر پاک اندیشمندانی چون ابوریحان بیرونی، سهروردی، ابراهیم پورداود، بهرام فره‌وشی و …. که برای شناساندن فرهنگ این مرز و بوم از هیچ کوششی دریغ نورزیدند.

نوشتن و پرداختن به شرح حال بزرگانی چون پیامبران، شاعران و شخصیت‌های تاریخی، در واقع کاری بسیار بس دشوار و سخت است. این دشواری درباره اندیشه‌ها و افکار و عقایدشان، در پیچیدگی بیشتر آشکار می‌شود، اما آنچه که روشن و محقق است، نگارش شرح حال و یا به اصطلاح پرداختن سیره‌ای برای زرتشت از همه پیامبران و بزرگان روزگار گذشته دشوارتر و بلکه ناممکن می‌باشد.
این دشواری که انجام کار را به محال می‌کشد، به موجب کهنه بودن و قدمت زیادی است که زمان زرتشت داشته است. بزرگترین سند ما درباره زرتشت گاثاها یا سرودهای وی می‌باشد. در این سرودها که با زبانی بسیار کهن گفته شده، از نام و نشان و آموزش‌ها و برپایی یک دگرگونی ژرف و اندیشه دینی و اجتماعی آن زمانه آگاه می‌شویم.

پیش از زایش وی شگفتی‌هایی به ظهور می‌رسد. مقدمات تولدش از آسمان‌ها و توسط خداوند و فرشتگان معین می‌شود. دیوان و جاد و ان درصدد برمی‌آیند تا نابودش کنند، اما بارها می‌آزمایند و موفق نمی‌شوند تا آنکه سرانجام می‌بالد و بزرگ می‌شود. رویدادها و نگرش اوضاع و احوال به اندیشه و تفکر برمی‌انگیزدش. به کوهی پناه می‌برد تا در سکوت و تنهایی بیاندیشد. ده سال این گوشه‌گیری و اندیشیدن به طول می‌انجامد . چون پایه و شالوده فراخواندن را تدوین کرده. به میان مردم بازگشته و پیام اهورا مزدا خداوندگار بزرگ و یکتا را بر مردم می‌خواند.
در راه بازگشت به پیرمردی برمی‌خورد که به او می‌گوید که آموزش این مردم فایده‌ای ندارد. وی بی‌اعتنا رو به شهر می‌رود. در شهر شروع به سخن گفتن می‌نماید، اما این سخنرانی به جایی نمی‌رسد و مردم به او اعتنایی نمی‌کنند و زرتشت به این نتیجه می‌رسد که در میان جامعه خداوند مرده است.
مردمان را از پرستش خدایان بسیار و دروغین و قربانی و مراسم پرطول و تفصیل عبادت منع می‌کند. «گوی‌»ها و «گرپن‌»ها که کاهنان مردم بودند، با وی از در ستیز برمی‌آیند و بارها قصد جانش را می‌کنند، اما خداوند و فرشتگانش او را حفظ و پشتیبانی کرده و حمایتش می‌کنند. در آغاز امر، خواندن به پرستش خدای یکتا به دشواری انتشار می‌یابد. به دربار شاه رفته و دین تازه را توصیف و تشریح می‌نماید. شاه فرمان می‌دهد تا بزرگان و دانشمندان با وی در نشست‌هایی گفت و شنود کرده و حقانیت گفته‌ها و ادعاهایش را بیازمایند و دانش وی را بسنجند.